Diep in het heelal worden steeds meer planeten gevonden. Als daar al intelligent leven mogelijk is, lijkt het vast niet op dat van ons. We moeten eerder denken aan gepantserde, reptielachtige wezens en kilometers grote ballonnen vol waterstof. De bemanningen in Star Trek hadden telkens geluk als ze naar een vreemde planeet werden gestraald. De zwaartekracht was altijd normaal, de temperatuur aangenaam en de atmosfeer bevatte voldoende zuurstof. Doorgaans werden ze ook begroet door humanoïden, op mensen lijkende wezens. Oké, soms zijn die blauw of hebben ze een hoornachtig huid, maar bijna altijd hebben ze 2 ogen, 2 oren,  2 armen en 2 benen. Is dat nou, zoals ze in Star Trek zeiden, leven zoals wij dat kennen? Of is het een wensdroom, dat er bewoonde, aarde-achtige planeten in de ruimte zijn? Nog niet eens zo lang geleden waren planeten rond andere sterren nog pure science-fiction. Maar sinds Zwitserse astronomen in 1995 de eerste exoplaneet rondom een zonachtige ster ontdekten, werd het speurwerk een serieuze zaak. De ene na de andere ster in onze omgeving bleek schommelingen te vertonen, die aan de aantrekkingskracht van één of meer planeten kunnen worden toegeschreven. Inmiddels zijn we zo ver, dat we van het bestaan weten van zogenaamde hete Jupiters, reusachtige planeten, die in extreem korte tijd en dus ook op zeer geringe afstand rond hun moederster cirkelen. Door die geringe afstand is het er gloeiend heet. En omdat die planeten vermoedelijk steeds dezelfde zijde naar hun ster keren, is de donkere kant kouder, zodat er voortdurend stormen van de ene naar de andere zijde trekken. Dat maakt het erg onwaarschijnlijk, dat zich op die planeten leven heeft ontwikkeld. En toch zit er bij al dat speuren naar buitenaards leven een addertje onder het gras. Want hoeveel exoplaneten we nu ook gevonden hebben en hoe lang we al naar signalen van eventuele buitenaardsen luisteren, nog nooit heeft zich zoiets als een ET bij ons gemeld. Je kunt je dus afvragen: waar is iedereen? Volgens natuurkundige Frank Tipler van de Tulane-universiteit in New Orleans kennen andere planeten hooguit primitief leven en zijn wij de eerste intelligentie in het heelal. Als er intelligente buitenaardse beschavingen bestonden, hadden ze al lang vestigingen in ons zonnestelsel. En aangezien die vestigingen er niet zijn, bestaan die beschavingen volgens Tipler dus niet.

Bij de foto: de 51 Pegasi b is een wereld, die meer op de hel lijkt dan al het andere, dat we ons kunnen voorstellen. De planeet raast in 4,2 dagen om zijn zonachtige ster, die op 50 lichtjaren van de aarde staat. De temperatuur aan het oppervlak van de planeet wordt geschat op 1.200°C. Iedere vorm van leven zou dus van bovenaf worden verbrand en van onderaf geroosterd.